pisarz litewski
pisarz wielki litewski, urząd centralny niesenatorski I Rzeczypospolitej, współpracownik króla i kanclerza. Powstał w 1504, w Wielkim Księstwie Litewskim było ich aż trzech, podczas gdy Korona posiadała tylko jednego. Urząd ten sprawowali też duchowni katoliccy. W 1764 sejm konwokacyjny ustanowił po dwóch pisarzy wielkich w Koronie i na Litwie, odsuwając jednak osoby duchowne. W 1775 podwojono ich liczbę, wprowadzając po jednym pisarzu świeckim i trzech duchownych.
Nie nam to pisać akta, ma Polska pisarzy Koronnych i litewskich, tak robili starzy (VII)
Czlowiek ↔ Organizacja społeczna i instytucje społeczne ↔ Państwo ↔ Rząd, administracja